„Ten czteroczęściowy gigantyczny fresk, w którym Griffith pragnął wyrazić z całą dynamiką protest przeciw wszelkim przejawom niesprawiedliwości społecznej i szowinizmu, stanowi niepowtarzalne apogeum kina widowiskowego. Rozwijające się równolegle poszczególne wątki, dotyczące różnych epok historycznych przedstawiają upadek Babilonu w roku 538 p.n.e., życie Jezusa, noc św. Bartłomieja (23/24 sierpnia 1572) i historię współczesną, stanowiącą oskarżenie kapitalistów, opartą w partiach początkowych na autentycznych wydarzeniach strajku odbywającego się w 1914 roku w jednej z fabryk amerykańskich. Całość uzupełnia alegoryczny epilog. Poszczególne wątki łączy powracający obraz matki, kołyszącej swe dziecko.”